معرق کاری عبارت است از قطعهای بریده شده کاشی که نقوش مختلف ورنگهای متفاوت تراشیده و کنار یگدیگر به شکل قطوری بزرگ در آمده و روی دیوار نصب میشود تازینت بخش بنأ گردد. این نقوش گاهی از نقشهای گره کشی و گاهی از نقشهای مختلف مانند گل و بوته سازی اسلیمیها که هرکدام جداگانه میتوانند بنایی را زینت بخشد.
ساختن یانصب کاشی هارا معرق گویند معرق کاری کاشی در دوره سلجوقیان یعنی در قرن ۴ هجری به سمت کمال رفت وبسیار متداول ومرج گردید درقرن هشتم هجری همرندان معرق کار به مراتب از هنرمندان عهد سلجوقی جلو افتادند. دراین قرن موفق شدند اجزای راکه اشکال معرق از آنها تشکیل مییابد کوچکتر کنند ولطیف ترین وزیبا ترین اشکال بنایی وهندسی را در مجموعهای از رنگهای زیبا براق که جز در هنر شرق خصوصأ ایرانی دیده میشود نمایش دهند هنر معرق کاری در قرنهای ۹و ۱۰ هجری به روش هیا شرقی خود رسید در این دوره مراکز مهم معرق سازی در شهر ها ی اصفهان، یزد، قم،شیراز مشهدایجاد گردید.